Congress Communication #3 (In Greek)

Ψυχολογική αντοχη, θρησκευτικοτητα και Κίνδυνος Αυτοκτονίας σε ασθενείς με Ρευματολογικά νοσήματα την εποχή της κρίσης

Πάϊκα Β., Ντουντουλάκη Ε., Παπαϊωάνου Δ., Βούλγαρη Π., Υφαντής Θ., Δρόσος Α.Α.

25ο Πανελλήνιο Συνέδριο Ρευματολογίας, Αθήνα 8-11 Δεκεμβρίου 2016

Ιδρυματικό Αποθετήριο Ολυμπιάς

Congress Communication #3 (In Greek)

Πάϊκα Β.1, Ντουντουλάκη Ε.1, Παπαϊωάνου Δ.1, Βούλγαρη Π., Υφαντής Θ.1, Δρόσος Α.Α.2

1 Ψυχιατρική Κλινική, Ιατρική Σχολή, Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων

2 Ρευματολογική Κλινική, Ιατρική Σχολή, Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων

Εισαγωγή: Η ψυχολογική αντοχή και η θρησκευτικότητα σχετίζονται με μειωμένο κίνδυνο εμφάνισης ψυχιατρικών διαταραχών, η σχέση τους όμως με τον κίνδυνο αυτοκτονίας δεν έχει μελετηθεί σε ασθενείς με ρευματολογικά νοσήματα ρευματολογικά νοσήματα.
Σκοπός: Να εκτιμηθεί η σχέση μεταξύ κινδύνου αυτοκτονίας, ψυχολογικής αντοχής και θρησκευτικότητας σε ασθενείς με ρευματολογικά νοσήματα την εποχή της τρέχουσας οικονομικής κρίσης.
Μέθοδοι: Σε 202 συνεχόμενους ασθενείς με ρευματολογικά νοσήματα (102 με φλεγμονώδεις ρευματοπάθειες, όπως σπονδυλοαρθροπάθειες, αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα ή ψωριασική αρθρίτιδα και 100 με αυτοάνοσα ρευματικά νοσήματα, όπως ρευματοειδή αρθρίτιδα, σύνδρομο Sjogren ή συστηματικό ερυθηματώδη λύκο) διεξήχθη δομημένη ψυχιατρική συνέντευξη (ΜΙΝΙ), εκτιμήθηκαν παράγοντες σχετικοί με την κρίση και διανεμήθηκαν αυτοσυμπληρούμενα ερωτηματολόγια για την εκτίμηση του κινδύνου αυτοκτονίας (RASS), της ψυχολογικής αντοχής (Resilience Scale-14) και του βαθμού στον οποίο χρησιμοποιείται η Θρησκευτικότητα ως ψυχολογική βοήθεια (Religious Coping). Χρησιμοποιήθηκαν μοντέλα γραμμικής παλινδρόμησης.
Αποτελέσματα: 50 (24,8%) ασθενείς διαγνώστηκαν με Μείζονα Κατάθλιψη, 51 (25,2%) με Διαταραχή Γενικευμένου Άγχους και 34 (16.8%) διέτρεχαν Κίνδυνο Αυτοκτονίας (13.4% χαμηλό, 3.0% μέτριο και 0.5% υψηλό), σύμφωνα με την ΜΙΝΙ. Ο κίνδυνος αυτοκτονίας ήταν μεγαλύτερος στους ηλικιωμένους (p=0.038), στις γυναίκες (p=0.006), σε όσους ο αντίκτυπος της κρίσης βιώνεται εντονότερα (p=0.004), είχαν χαμηλή ψυχολογική αντοχή (p<0.001), χρησιμοποιούσαν αρνητικά την Θρησκευτικότητα για να αντεπεξέλθουν (p=0.002), είχαν ιστορικό ψυχικής νόσου (p=0.045) ή διαγνώστηκαν με κάποια ψυχιατρική νόσο (p<0.001). Στην πολυπαραγοντική ανάλυση οι σημαντικότεροι παράγοντες ήταν χαμηλή ψυχολογική αντοχή (p<0.001), αρνητική χρήση της Θρησκευτικότητας (p=0.035), μεγάλος αντίκτυπος της κρίσης (p=0.025) και παρουσία ψυχικής νόσου (p<0.001) (R2adj=0.39).
Συμπεράσματα: Ο αντίκτυπος της τρέχουσας κρίσης αλληλεπιδρά με μια σειρά ψυχολογικών παραμέτρων αυξάνοντας τον κίνδυνο αυτοκτονίας, υποδεικνύοντας πως η φροντίδα των ασθενών με ρευματολογικά νοσήματα και συνυπάρχουσες ψυχολογικές δυσκολίες συνιστά προτεραιότητα, ώστε να απαλυνθούν οι συνέπειες της τρέχουσας κρίσης για τον ευαίσθητο αυτό πληθυσμό.
Ευχαριστίες: Η παρούσα μελέτη συγχρηματοδοτείται από το Υπουργείο Παιδείας και τον χρηματοδοτικό μηχανισμό του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου (ΕΟΧ) 2009-2014, ως μέρος του προγράμματος «Διαφορετικότητα, Ανισότητες και Κοινωνική ενσωμάτωση» (Ερευνητικό Πρόγραμμα 3767 “ASSERT-DEP”: 17459/2015).

eea-grants gget

Το έργο: «Εκτιμώντας και ενισχύοντας την ανθεκτικότητα στην κατάθλιψη ατόμων με χρόνια σωματικά νοσήματα κατά τη διάρκεια της πρόσφατης κοινωνικής και οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα (ASSERT-DEP)» εντάσσεται στην πράξη«ΕΟΧ GR07/3767" και συγχρηματοδοτείται από τον Χρηματοδοτικό Μηχανισμό (XΜ) του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου (ΕΟΧ) Περιόδου 2009 – 2014 και από εθνικούς πόρους μέσω του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Διαφορετικότητα, Ανισότητες και Κοινωνική Ενσωμάτωση».